(1) Koolstof
(gegalvaniseerd staal): hoe hoger het koolstofgehalte, hoe hoger de hardheid van staal, maar hoe slechter de plasticiteit en taaiheid ervan
(2)
(gegalvaniseerd staal)Zwavel is een schadelijke onzuiverheid in staal. Staal met een hoog zwavelgehalte is gemakkelijk bros te maken tijdens drukverwerking bij hoge temperatuur, wat meestal thermische brosheid wordt genoemd
(3) Fosfor
(gegalvaniseerd staal): het kan de plasticiteit en taaiheid van staal aanzienlijk verminderen, vooral bij lage temperaturen. Dit fenomeen wordt koude broosheid genoemd. In hoogwaardig staal moeten zwavel en fosfor strikt worden gecontroleerd. Aan de andere kant bevat staal met een laag koolstofgehalte veel zwavel en fosfor, waardoor het gemakkelijk te snijden is, wat gunstig is om de bewerkbaarheid van staal te verbeteren
(4) Mangaan
(gegalvaniseerd staal): het kan de sterkte van staal verbeteren, de nadelige effecten van zwavel verzwakken en elimineren, en de hardbaarheid van staal verbeteren. Hooggelegeerd staal (hoog mangaanstaal) met een hoog mangaangehalte heeft een goede slijtvastheid en andere fysieke eigenschappen
(5) Silicium
(gegalvaniseerd staal); het kan de hardheid van staal verbeteren, maar de plasticiteit en taaiheid nemen af. Elektrisch staal bevat een bepaalde hoeveelheid silicium, wat de zachtmagnetische eigenschappen kan verbeteren
(6) wolfraam; kan de rode hardheid en thermische sterkte van staal verbeteren en kan de slijtvastheid van staal verbeteren;
(7) chroom; kan de hardbaarheid en slijtvastheid van staal verbeteren en kan de corrosieweerstand en oxidatieweerstand van staal verbeteren;
